خاطر بارانی ات

یاد آن همه رویا ی بی کام 

دوباره یادم آمد بودنت کنارم 

لحظه ای در کنارم ایستادی 

لحظه ای که تمام لحظه لحظه ی خاطرم از آن لبریز بود 

اما . . .

حیف از آن رویا که تعبیرش همانند خواب زن چپ بود

حیف از آن لحظه که نیامده رفت

که بی شروع پایان یافت

که این "ن" لعنتی از سرآغاز "نشدنش" دست برنداشت